Nadat onze trap was weggewaaid (in de vorige blog) groeide de winkel ineens.Wow!
Het was weliswaar een spannende uitdaging om de geschenken voor de postpakketjes op het bovenverdiep te halen zonder die trap en met een open gat tot in de kelder. Gelukkig kwam er af en toe een handige man zonder hoogtevrees en ladder helpen.
De originele tegels uit het vroegere kapsalon kregen veel bewondering via de etalage.
We koesteren natuurlijk de foto’s uit het verleden.
De nieuwe tegels met houtlook stonden intussen al te popelen om de winkel aan te kleden.
Dag na dag zag ik de zachte structuur zich verspreidden over de winkel tot helemaal achteraan. En eerlijk, toen we op donderdag kwamen piepen,was dat echt een emo-moment. De winkel kreeg ineens een heel andere look, omdat ook de ruimte onder het terras ook mooi ingepalmd is. Hoe knap wordt dat?
Volgende week leeft de schilder zich boven uit, en omdat jullie dat vanop straat niet kunnen zien, deel ik met plezier het foto verslag.
In mijn hoofd is alles al af Nu in het echt nog. 🙂
Duim je mee dat alles zo goed gaat als mogelijk.
Grote dank hoor.
